Trabzonsporlu...Devrimci...Şair Ceketli Çocuk...

Bu arada hiç başımızdan eksik olmayan gökyüzüne,günün karanlık saatlerine,ara sıra kopsa da fırtınalara,bir gün boğulacağımız denizlere,eski günlere,neler olacağını bilmesek de geleceğe,kötülüklerle dolu olsa bile tarihe,tarihin akışını düze çevirmeye çalışan tüm güzel yüzlü çocuklara, Donkişotlara, ateş hırsızlarına, Ernesto Che Guevara'ya, yollara, yolculuklara,sevgililere, sevişmelere,sadece düşleyebildiğimiz olamamazlıklara, üşürken ısınmalara, her şeyden sıcak annelere, babalara ve tadını tüm bunlardan alan şarkılara kendi sıcaklığımızı gönderiyoruz...

Kötü şeyler gördük. Savaşlar,katliamlar,ölen-öldürülen çocuklar gördük. Kendi dilini , kendi kültürünü kendisini kaybeden insanlar, topluluklar gördük. Yanan köyler kentler ormanlar hayvanlar gördük. Yoksul insanlar, ağlayan anneler, babalar her gün bile bile sokakta ölüme koşan tinerci çocuklar gördük.

Biz de öldük.

Ama her şeye rağmen bu gökyüzünde şarkılar söyledik.

Teşekkürler dünya...

Şair Ceketli Çocuk 7 Kasım günü doğarak yaptıklarıyla ölümsüzleşti. Onun da gönlünde Trabzonspor yer etmişti. Kendi deyimiyle sırf Karadenizli olduğu için komik bir Karadeniz milliyetçiliği ile değil "Benim için Trabzonspor en güçlülere karşı koyan ve herkesi yenen hayali bir kahramandı. Öyle bir kahramandı ki statükoyu bile devirmişti."

Biz biliyoruz ki her şey gibi futbol da kirlendi, kulüplerimiz de ,tribünleri de...Şair Ceketli Çocuğun tribünlerinde beyaz bere takan beyin fukaralarını da gördük... Ama biz de biliyorduk; Trabzonspor Ogün Samastların değil Kazım Koyuncular'ın takımıydı...

İyi ki doğdun Şair Ceketli Çocuk...