90

Lise bahçesinde izledikleri şeye seyirci kalamayacaklarını anlayan bir grup isyankar öğrencinin "farklı bir oyun mümkün" diyerek giriştikleri mücadele bugün 90. yaşını kutladı. O gün o lisenin bahçesinde yeşeren korsan takım Karabükspor maçı öncesi taraftarıyla şölen tadında bir kutlama yaptı.

Müzikle başlayan günde taraftarlar yaptıkları koreografi ile tekrar "Burası Ankara" derken öncelikle hedef galibiyet, ardından gelecek düşler Avrupa'ydı. Tribünlere takım da ayak uydurmuşa benziyordu. Oyuna hakim olmaya çalışan Gençlerbirliği maça ileri uçta Vleminckx ile başlarken solda Zec sağda ise Artun ile maça çıkmıştı. Orta alanda Azo'nun akıllı oyunu hücumda Gençlerbirliği'ni ileri taşırken güzel bir pas oyunuyla Tosic'in içeri ortaladığı top onuncu dakikada  ceza yayının dışına çıktı orada topla buluşan Petrovic ayağı ile düzeltip adeta ölçüp biçip sağ ayağıyla topu kaleye gönderdi. Direğin içine çarpan top ağlarla buluştuğunda neredeyse tüm stat yıkılıyordu.

Ayağa paslarda etkili olan Kırmızı Karalılar yine Petrovic'in ara pasında buluşan Zec'in şık pasıyla topu Vleminckx ile buluşturdular Vleminckx çok iyi vurdu ancak kaleciden seken top kornere çıktı. Bu sezon için hiç görmediğimiz kadar coşkulu hiç görmediğimiz kadar sahaya hükmeden bir Gençlerbirliği izledik desek abartmış olmayız.

Göze güzel gelen futbolda hele ki Tosic'in sol çaprazdan rakip sağ beke bacak arası atarak çizgiye indiği top var ki gözlerin pasını siliyordu adeta. Karabükspor ise karambol ataklar ve pozisyonlarla var olmaya çalışıyordu. Yine böyle bir anda kalecileri Tomic'in doldurduğu topu kafayla ceza sahasına sektirdiler, Serkan Kurtuluş biraz ağır kalınca golü buldular. 

İlk yarı Gençlerbirliği hegemonyasında 1-1 bitiyordu. İkinci yarının başlarında rakip atakları Yugoslav faulleriyle kesmeye yeminli Karabükspor ikinci sarı karttan 10 kişi kalınca maçın ağırlığı tamamen Gençlerbirliği eline geçti. Tek kaleye dönen maç bir ara iki isteksiz dama oyuncusunun dama oyununa döndü. 10 kişi ile sahasına dizilen Karabük rakibine hamle şansı vermiyor kendi de hamle yapmaya niyetlenmiyordu. Ara sıra Lua Lua ve Shelton'ın koşularına güvenerek ileri çıkmaya çalışıyor tehlikeyi yaratıp geri dönüyorlardı. Gençlerbirliği ise yapılan ortalar, girişimler ya savunmadan dönüyor ya da kaleciden sekip kornere gidiyordu. 

Artun-Zec ile işleyen kanatlar arı gibi çalışıyor ama bir türlü istenen gol gelmiyordu. Petrovic attığı gole benzer bir kaç pozisyon bulsa da gol getirecek pozisyonlar olmuyordu.  Kontralarla gelen Karabük ise tek hamlede topa sahip olma konusunda sıkıntı yaşasa da Ramazan'a takılıyordu her seferinde. 

Yine Ramazan hariç tüm Gençlerbirlikliler rakip yarı sahayı zorlarken Tosic'in yaptığı harika orta Vleminckx'in düzgün kafa vuruşuyla rakip savunmaya da çarpınca 90. yıl kutlamaları 90. dakikada kaldığı yerden devam ediyordu.

Maçtan arda kalanlar ise; tiye alınacak kadar maçı iki taraf için de katlanmaz kılan "Muhteşem Süleyman" Abay'ı es geçmek mümkün değil. Maçı durdurarak oynatan, avantaj kuralından bihaber yönetimiyle saç baş yoldurttu hakem.

Sevindirici bir meselede kupa golcüsü Artun'un ilk on bir başlamasıydı. Heyecanlı oluşu, bir kaç top kaybı yaşatsa da o kayıpların ardından verdiği mücadele görülmeye değerdi. Yiğit İncedemir'in ayak üstü dayağına maruz kalsa da yine de her pozisyonda içeriyi karıştırıyor rakibi zorluyordu. Devamı gelsin dediğimiz galibiyetlere bir de Artun seçimini ekledik şimdiden...

Öte yandan deplasman seyircisi Karabüksporlular, takımlarını desteklerken İstanbul bestelerini hiç eksik etmediler. Küfürlerinde bile İstanbul kokusu olan Karabüklüler maç sonu özel güvenlik ve polisle de gerilim yaşadı. Tribüne müdahale yetkisi olmayan özel güvenlikçilere "hepiniz ....." diye açık yüreklilikle haykıran Karabüklülerin bu hareketlerine polis gelince son vermeleri ve tersi istikamette hal-tavır içine girmeleri de oldukça tuhaf ve komikti. Gençlerbirliği taraftarına küfreden bir taraftar topluluğu diyeyim siz anlayın niteliği...

Sonuç olarak 90.yılda alınan güzel bir galibiyet, son 3 haftada alınan 10 puan... Bu yolda tabelalar Avrupa'yı gösteriyor ama bakalım yolun sonu nereye çıkacak?